Savaş bir organizasyon işidir ve bu organizasyonun başındakiler savaşı kazanmak istiyorlarsa düşmanı etkisiz kılacak hamleleri pratiğe dönüştürebilmenin çabası içinde olmalıdırlar
Diğer yandan savaşın iki tarafı olduğu gerçeğinden yola çıkarsak düşmanın da size karşı boş durmayacağı ve size karşı planlar ve projeler geliştireceği çıkarımından anlaşılmalıdır ki savaş aynı zamanda anlık olarak ortaya çıkan imkan veya imkansızlıklar karşısında daha elverişli şekilde savaşı sürdürebilmek adına yeni yeni tasarılar,planlar yapmayı da gerektiren bir olgudur.
İşte genel savaş planları ve şartların zorladığı anlık planlar etrafında şekillenen bütün savaşlar, bu organizasyonun başındaki konutanların çoğu zaman seyahat halinde olmalarını gerekli kılar.
II. Çeçen-Rus Savaşı'nda komutanların yapmış oldukları seyahatler, yukarıda sözü edilen tanımlamanın tipik bir örneğidir. Anlık olarak ortaya çıkan bir imkanı değerlendirmek için mi yoksa sözünü edeceğimiz seyahate girişmeden bir süre önce uğradığı Komslomoskkoye Yenilgisi'ni unutturmak ve düşman karşısında, onu güç duruma sokacak yeni bir mevzi elde etmek amacıyla kendi kararıyla mı gerçekleştirildiği noktasında kesin bir bilgiye sahip olmasam da Hamzat Gelayev'in yaklaşık 500 kişilik birliğiyle Abhazya'ya yapmış olduğu seyahat Soçi kentinin ele geçirilmesi için yapılmıştır. Ancak bu girişim çeşitli nedenlerden dolayı başarıya ulaşmamıştır.
Şamil Basayev'in,yaptığı seyahatleri de burada anmadan geçemeyiz...
Cihadın karşısında duran yönetimlerin istihbarat raporlarında komutanımızın Kabardin-Balkarya topraklarında görüldüğü kaydedilmiş ve bir süre sonra yayınlanan başka bir belgede de Basayev ve adamlarının Volga Bölgesi'ne geçmek niyetinde olduklarının altı çizilerek bunun ciddiye alınması gerektiği belirtilmiştir.
Gerçekleştirilen veyahut gerçekeştirilmese de düşmanın istihbarat raporlarından anlaşıldığı kadarıyla gerçekleştirilmesi halinde Ruslar'a ve müttefiklerine karşı ciddi tehdit oluşturacağı vurgulanan seyahatların nihaî amacı neydi?
Tabi ki de akla bir tek cevap geliyor: 7 Ekim 2007'de ilan edilen Kafkas Emirliği'nin kuruluşuna zemin hazırlamak.
"Tam teşekküllü bir İslam devleti kuracağız" cümlesinin sahibi Aslan Mashadov, ''Tataristan'a kadar bütün Müslüman topraklarını alacağız'' diyen Rabbani Halilov ve ''Bu savaş 100 yıl sürse de pes etmeyeceğiz'' lafıyla meşhur Şamil Basayev gibi komutanların, Ruslar'la olan savaşı sadece Çeçenistan Cephesi'yle sınırlamayacak kadar bilinçli konuştuklarının farkına varmışsınızdır.
Görülen o ki bu sözleri söyleyenler sırf kendi ülkelerinde bağımsız olarak yaşamayı arzulamaktan başka bir şey ifade eden büyük bir ideolojik yaklaşımla hareket ettiklerinden olsa gerek bu ideolojinin meyvelerinin kısa veya orta vadede değil de ancak uzun vadede toplanabileceğini bildiklerinden dolayı Ruslar'la savaşın uzun yıllar yıllar sürecebileceği öngörüsünde bulunmuşlardır.
Abdülhalim Sadullayev'in döneminde oluşturulan ve Kafkasya'daki bütün cihadî cemaatları tek çatı altında toplayan Kafkas Cephesin'de İslamî bir emirliğin oluşturulması yolunda atılan adımların en dikkate değer kilometre taşlarından biridir. Çünkü bu oluşum aynı zamanda Kafkas Emirliği'nin silahlı kanadını teşkil etmiş; ordusuz devlet ayakta duramayacağına göre az bir zaman sonra kurulacak Kafkas Emirliği'nin işlev görmesine katkıda bulunmuş,coğrafî olarak savaşın Çeçenistan'dan başka yerlere de taşınmasını sağlayarak yeni açılan cephelerde o bölgenin yerli silahlı cemaatleriyle komuta merkezi arasında koordineyi üstlenecek komutanların atanmasına vesile olmuş böylece silahlı mücadele bölük-pörçük ve kendi başına hareket eden dağınık yapıdan kurtarılarak daha disiplinli bütüncül bir duruma getirilmiş, ortaya çıkan bu yeni durum da, komutanları yapacakları seyahatlerle denetleme veya moral ziyareti kavramlarını Kafkas Cephesi'nin en uzak yerlerine dahi taşıma ihtiyacına itmiştir.
İşte Başkomutanımız Doku Umarov'un birkaç sene önce kış mevsiminde Kabardin-Balkarya'ya yaptığı seyahati az önce zikrettiğimiz hususa örnek olarak gösterebiliriz.
Öte yandan Dağıstan Vilayeti'nin şehid komutanlarından Emir Abdülmecid'in 2008'de Azerbaycan'ın Gence şehrine yaptığı seyahatte Orman Kardeşleri adlı bir Azeri cihad örgütüyle olan teması da Kafkas Emirliği'nin cihadı ilk kez Rusya toprakları dışına taşıma teşebbüsü olması bakımından önemlidir.
Sonuç olarak, II. Çeçen-Rus Savaşı'nda yer almış ve yer almakta olan komutanların gözüyle şekillenen bu yolculuk fotoğrafına bir bütün olarak bakıldığında komutanlar savaşın ancak bir bütün olarak kenetlenildiğinde kazanılabileceğini anladıklarından II. Savaş; zaman içerisinde parçadan bütüne, devletten emirliğe, milletten ümmete evrilmiştir. Böylesi bir mücadelenin de uzun soluklu bir savaşa neden olacağı gayet açıktır.
Peki Ruslar, Çeçen kardeşlerimize karşı neden bu kadar acımasız? Ruslar,Çeçenler'in bağımsız olmasını istemiyor çünkü biliyorlar ki Çeçenler bağımsız olursa İslamiyet'i bütün Kafkasya'ya yayacak ve bütün Kafkasya bağımsız olacak. İşte Ruslar'ın bu kadar vahşice saldırmasının nedeni de budur.
Çeçenistan'ın şehid devletbaşkanlarından Zelimhan Yandarbiyev'in,bu tarihî sözü de Ruslar'ın neden acımasız olduklarının sanırım en net cevabıdır.
Kısacası Ruslar da çarkların aleyhlerinde döndüğünü gösteren manzaranın farkındalar ve sırf bundan ötürü tiksinerek,o fotoğrafı çarçabuk yırtıp parçalamaya çalışıyorlar fakat Çeçenler'in bir sözü vardır: "Allah var, sorun yok!"
Yazan :Müslim Nohciin
cecenkafkas.blogspot.com
Kafkasya Direnişi
.jpg)
0 yorum:
Yorum Gönder