İkinci Çeçen-Rus savaşının başlamasının ardından ülkemize göç eden muhacir mülteci Çeçen sivillerin sıkıntıları aradan uzun yıllar geçmesine rağmen devam ediyor.
Abdulkadir Polat son olarak Kocaeli'ye yerleştirilen Çeçen
mültecilerin son durumunu hakkında muhacirlerden Arbi Osmanov ile bir
röportaj gerçekleştirdi.
Abdulkadir Polat: Neden kendi isminizi kullanmak istemiyorsunuz?
Arbi Osmanov: Son
yıllarda gerek Türkiye'de gerekse diğer ülkelerde birçok Çeçen müslüman
katledildi. Gerçek ismimi söylersem yaşamımı tehlikeye atmış olurum. Ve
büyük bir ihtimalle FSB tarafından fişlenirim.
Abdulkadir Polat: Birkaç ay önce Valilik tarafından Kocaeli'ye yerleştirildiğiniz. Son durumunuzdan bahsedermisiniz?
Arbi Osmanov:
Türkiye'de, üçü İstanbul'da biri de Yalova olmak üzere toplam 4 Çeçen
kampı var. Bir kısım muhacirlerde bu kamplardan bağımsız olarak
dairelerde yaşıyor. Bizim, diğer ülkelerdeki gibi mültecilere verilen
hiçbir özel ayrıcalığımız yok. Aksine vatandaşlık hakkı gibi doğal bir
hakkımız bile mevcut değil. Hal böyleyken bizler sıradan bir vatandaşa
verilen hizmetlerden dahi yararlanamıyoruz.
Abdulkadir Polat: Kocaeli'deki yaşam standartlarınız nasıl? Tahminen kaç aile var?
Arbi Osmanov: İstanbul'daki
üç kampta buraya getirildi. Toplamda 120 aile şehir merkezinden uzak
İlimtepe'ye yerleştirildik. Burada imkanlar çok kısıtlı. Çarşı olarak
sadece birkaç bakkal var. Sosyal imkanlar sıfır. Kocaeli'de kar yok ama
dağ başında olduğumuz için karın çilesini çekiyoruz. Çocuklarımızda binbir türlü zorluklarla okullarına devam ediyor ama onlarında akibetleri belli değil.
Abdulkadir Polat : Nasıl geçiminizi sağlıyorsunuz?
Arbi Osmanov :
Buraya gelmeden önce bize her ay 750 tl vereceklerini söylediler.
Çocuklu ailelere çocuk parası, reşit muhacirlere de yardım parası
vereceklerdi. Ama sadece aile başına para verdiler. İlk ay 750 tl,
ikinci ay 600 tl, üçüncü ay 500 tl verdiler. Bu ay ki yardımı da henüz
vermediler. Yetkilileri arayınca hep bir hafta sonra diyorlar. Böyle
olacağını bilseydik belki de hiç gelmezdik.
A.P. : Peki kendi imkanlarınızla iş bulabildiniz mi?
A.O. : Verdikleri
o parayla koca ailemi nasıl geçindireyim? 8 çocuklu aileler bile var.
Onlara yeter mi o para? Faturaları mı ödesinler? Borçlarını mı?
Ben
iş buldukça yövmiyeci olarak çalışıyorum. Nufüs cüzdanımız olmadığı için
kimse bize iş vermiyor. İş bulanlarda parasını tam olarak alamıyor.
Mesela bir muhacir kardeşimiz ailesinin geçimi için 2 ay boyunca
inşaatlarda çalıştı. En sonunda ne oldu biliyor musunuz? Müteahhit, bu
arkadaşımızın 1.5 bin tl'sini vermemiş. O kadar emeğini boşa gitmesine
mi yanarsınız yoksa ailesinin yıkılan umutlarına mı...
A.P. : Sizce neden yardımlar gecikiyor?
A.O. : İstanbul'dayken
siyasi partiler gelip bize çeşitli vaatlerde bulunurlar ve fotoğraf
çektirip bir daha ki seçime kadar ortadan kaybolurlardı. Kocaeli
Valiliği'nin bizi bu durumdan kurtaracağını duyduğumuzda çok sevindik
ama hiçte beklediğimiz gibi olmadı. Bize yardım etmelerine gerçekten
minnettarız ama kendimizi yüz üstü bırakılmış gibi hissetmeye başladık.
A.P. : Size
yardım amaçlı kurulan bazı dernekler var. Ayrıca diğer yardım
derneklerinin Çeçen mültecilere özel çalışmalar yaptıklarını biliyoruz.
Bu yardımlar size tam olarak ulaşıyormu?
A.O. : Ramazan ve Kurban bayramında bir miktar yardım yapılıyor ama bunu diğer zamanlar için söyleyemeyeceğim.
A.P. : Bazı mülteci Çeçenlerin Çeçenistan'a geri döndüğünü duyduk. Bu iddialar ne kadar doğru?
A.O. :
Evet tam 24 aile Çeçenistan'a geri döndü. Ama gidenlerin bir kısmı
vatansever insanlardı. Burada uzun yıllardır kalıyoruz. Ama ne işimiz
garanti ne de aşımız! Vatandaşlık hakkımız bile yok. Birçok aile
geçinemiyor bile. Biz bayramlarda hatırlanmak yada birkaç poşet yardım
aldıktan sonra onlarca fotoğraf karesine konu olmak istemiyoruz. Bizim
isteğimiz kendi mesleğimizi yapmak yada emeğimizle kazanmaktır.
A.P. : Kadirov size baskı uyguluyor mu?
A.O. : Polis
baskı yada tehtid ile karşılırsak kendilerine bildirmemiz gerektiğini
söyledi. Bu yüzden direkt olarak bizimle irtibat kurmuyorlar. Türkiye'de
geçtiğmiz yıl bir dernek kurdular. O dernekten gelerek Çeçenistan
Cumhuriyeti'nin resmi yetkilileri olduklarını söylüyorlar. "Size maaş
vereceğiz, ev vereceğiz, iş vereceğiz, güvenlik vereceğiz, vatanınızda
sizi insan gibi yaşatacağız" gibi vaatlerde bulunuyorlar.
A.P. : Hiç geri dönmeyi düşündünüz mü?
A.O. : Hayır
asla! Bizim derdimiz para pul yada güzel yaşam değil. Onurumuzla,
insanca ve müslümanca yaşamak istiyoruz. Şehid liderlerimizin de
söylediği gibi; "Yüz yıl köle olarak yaşamaktansa bir gün başı dik ve
hür yaşamayı tercih ederiz!" Doğrusu bazı kardeşlerimiz mecburen gitti.
Hatta ölüm tehlikesi olduğu için kendisi gitmeyipte ailesini gönderen
arkadaşlarımız bile var. Biz kimseye muhtaç kalmak istemiyoruz.
Bana imkan verilirse Avrupaya gitmek istiyorum. Oradaki akrabalarımız yaşam standartlarının daha iyi olduğunu söylüyorlar.
Çeçenistan'a
dönmemizi isteyenler bizlere; "İsterseniz kabul edin isterseniz etmeyin
önünde sonunda Çeçenistan'a geri döneceksiniz. Böyle yaşamaya devam
ederseniz buna mecbur kalacaksınız." dedi. Allah'tan temennimiz onların
haksız çıkmalarıdır. Bizim vekilimiz Allah'tır. O ne güzel yardımcıdır.
Abdulkadir Polat - Anadolu Haber Günlüğü
Muhacir Arbi'nin bahsettiği rutubetli evler;
Anasayfa »
Anadolu Haber Günlüğü
,
anadolu haberim
,
Baskı
,
Çeçen
,
Çeçenistan
,
Kadirov
,
Mülteci
,
Savaş
,
Zulüm
» Çeçen Mülteciler Zor Durumda!
0 yorum:
Yorum Gönder