Grozni meydanında toplanan yaklaşık 200 kadın, 2000 yılından önce Ruslar tarafından kaçırılan akrabalarının resimlerini ellerinde taşıyarak protesto eylemi yaptı.
Rusların desteğiyle yönetimde olan kukla Kadirov yönetimi, dünya medyasına Çeçenistan’daki gelişmelerden bir zafermiş gibi bahsede dursun, Çeçenistan’daki açıklanamayan kayıp insanların akıbeti durumun ne boyutta olduğunu gösteriyor.
Çeçen ailelerin hala baskı ve zor şartlar altında yaşadıklarını görmek için, Çeçenistan’da 2000 yılından sonra kaçırılanlar hakkında herhangi bir eylemin yapılmasının neden yasak olduğunu araştırmak yeterli.
Çeçenistan’da 2003 yılından sonra ruslar’ın desteğiyle iktidara gelen Ahmed Kadirov dönemindeki kaçırılma eylemleri hakkında protesto yapılması yasak. Baba Kadirov ve Ramazan Kadirov döneminde kaçırılan Çeçenlerin sayısının on bine yaklaştığı tahmin ediliyor.
***
Eylemi organize eden Kavkazskiy Uzel dergisi editörü Medine Magomadova “Bizim amacımız miting yapıp sesimizi yükseltmek değil. Hedefimiz dünya halklarına yaşadığımız sıkıntıları azda olsa duyurabilmek. 1995-2000 yılları arasında Ruslar tarafından zorla kaçırılan akrabalarımızın akıbetlerini merak ediyoruz. Hala yaşayanları varsa nerede tutulduklarını öğrenebilmek ya da öldürülmüşlerse mezarlarının nerede olduğunu bilmek istiyoruz” dedi.
Eyleme katılanların içerisindeki Markha Yesuyeva kocasının 6 Mart 2000 yılında Ruslar tarafından kaçırıldığını söyleyerek sözlerine şöyle devam etti; “Eşim kaçırıldıktan sonra iki oğlumla zor günler yaşıyorum. Yaşadığım kasabada iş bulamadığım için başka bir kasabaya taşındım. İki oğlumun bakımı için zor şartlar altında çimento fabrikasında çalışmak zorunda kaldım”. Fabrikanın tozlu ortamında sağlık sorunları yaşayan Yesuyeva “doktorlar hastaneye yatmam gerektiğini söyledi ama çalışmak zorunda olduğum için hastaneye yatamadım. Ruslar kocamı kaçırmasaydı bu sıkıntıları yaşamayacaktık” dedi.
58 yaşında olan Taus Ahmadova ise yaşadığı sıkıntıları anlatırken “Kardeşim ağır hasta olmasına rağmen 6 Mart 2000 yılında Ruslar tarafından zorla götürülmek istenen akrabalarını bırakmayarak peşlerinden gitti. Onlardan bugüne kadar hiçbir haber alamadık” dedi. Ahmadova “Yıllar sonra internette bir toplu mezar fotoğrafı ile karşılaştım. Bizim köye baskına gelen askerlerden birisi mezar başında poz veriyordu. Onu hemen tanıdım. Ve katledilenler içerisinde kardeşimin cesedini de gördüm. Kardeşimin hastalığından dolayı öleceğini düşünürken Ruslar onu öldürdü. Bu insanlar neden öldürüldü? Hala bilmiyoruz.” dedi.
Kaynak: Sütun Haber
0 yorum:
Yorum Gönder